Publicatiedatum: 3 juni 2025
Opinie
Extreem hoge prijzen voor medicijnen, in het bijzonder voor zeldzame ziektes, worden vaak aangevochten in rechtszaken. Maar is dat de oplossing? André den Exter en Wilbert Bannenberg zijn van mening dat ziekenhuizen en apotheken ook een rol spelen.
Dit is een opiniebijdrage. De mening van de auteur is niet per se het standpunt van de redactie. Wilt u reageren? Stuur dan een brief (maximaal 200 woorden) naar opinie@nd.nl. Extreme prijzen voor geneesmiddelen zijn helaas geen uitzondering. Innovaties in deze sector gaan steevast gepaard met een uitzonderlijke prijsstelling door de farmaceut waarop de overheid niet of nauwelijks grip heeft. Prijsregulering via de Wet geneesmiddelenprijzen werkt onvoldoende, zeker als het om nieuwe geneesmiddelen gaat die elders (nog) niet beschikbaar zijn.
Dat geldt in het bijzonder voor weesgeneesmiddelen, die gebruikt worden voor zeldzame en ernstige (veelal levensbedreigende) aandoeningen. Als er geen vergelijkbare prijs elders beschikbaar is, kan de fabrikant vragen wat hij wil. Via geheime prijsonderhandelingen kan de vraagprijs bijgesteld worden, maar de fabrikant besluit uiteindelijk zelf of die akkoord gaat. Een excessieve geneesmiddelenprijs heeft al eerder geleid tot verschillende rechtszaken, maar is die route de oplossing van het probleem?
Waarschijnlijk niet, maar het kan wel druk zetten op fabrikanten én medicijnontwikkelaars om na te denken over een maatschappelijk verantwoorde prijs. Dat is de boodschap die de Mededingingsautoriteit, de Autoriteit Consument en Markt, meegaf in de zaak Leadiant, en recent bevestigd door de rechtbank Rotterdam.
Bron: Academie Nieuwe Zorg
